Hakim Savcı Dostluğu İçerisinde Birbirlerini Ağırlamak

Karar #1

Şüphelinin ifade ettiği bu sözlerin (Avukat tarafından mahkemeye sunulan dilekçede, hâkim ve Cumhuriyet savcısı hedef alınarak: Savcılık ve Mahkemenin yasa ve hukuka uygun davranışlar sergilemediği halde, uygun olduğu varsayılsa dahi, Hukuk Mahkemelerinin uygulanmasında var olan tavzih müessesesinin Ceza Hukuku Usulünde uygulanma yeri olmadığı açıktır. Bu sebeple de kesinleşmiş Mahkeme kararına karşı Hakim-savcı dostluğu içerisinde birbirlerini ağırlayarak bu yönde bir uygulamaya gitmiş olmaları hukuken kabul edilemez. Kanunsuzluğu ve hukuksuzluğu, adalet duygusunun önüne geçirmek biz uygulayıcıların içinde bulunabileceği en büyük gaflettir. Görev sorumluluklarımızı yerine getirirken hassasiyetle davranmalı, toplumun adalete olan inancını ve Devlet kurumlarına olan güvenini zedelemeden yerine getirmekle mükellef olduğumuzu unutmamalıyız... Devlet kurumlarının, şahsi boş vermişlikler ve gözden kaçırmalar neticesinde vatandaşına karşı sorumlu olduğu...) rahatsız edici ve ağır eleştiri olduğu hususunda tereddüt bulunmamaktadır. Ancak söylenen bu sözlerin somut bir fiil ya da olgu isnat etmek şeklinde olmadığı gibi onur, şeref ve saygınlığı rencide edebilecek ağırlıkta sövme fiili olarak kabulü de suçla korunmak istenen değeri ölçüsüz bir şekilde genişletmek ve ifade özgürlüğünü ön plana çıkaran evrensel hukuk düşüncesiyle bağdaşmayan bir yorum olacaktır. Yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri, yargı kararı ve açıklamalar ışığında ... Ağır Ceza Mahkemesi'nin iddia olunan sözlerin hakaret suçu olarak değerlendirilemeyeceğine ilişkin gerekçesi yerinde görüldüğünden, anılan kararın kanun yararına bozulmasına ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.

Yargıtay 4. CD Esas: 2013/19745 Karar: 2014/23829 Tarih: 03.07.2014